සඳ ගැන කවියක් කීවා මතකයි
පෙර දින නුඹ මට හැන්දෑවේ...
ඒ සඳ කවුදැයි ඇහුවා මතකයි
දින ගනනක් මම හැම වේලේ...
පිලිතුරු නැත අද නුඹ ගොළුවී ඇත
හෙව්වා හේතුව හැම කාලේ...
ඒ සඳ මම බව තේරුම් ගත් විට
නුඹ නැත මම ලඟ පෙර වාගේ...
කෙල්ලෙක් අඬනවා නම් හැමොම "අඬන්න එපා, ඕවා ඔහොම තමයි " කියල ඇයව සනසවයි ඒත් කොල්ලෙක් ඇඬුවොත් එහෙම හැමොම කියයි "මොකක්ද මිනිහො ලැජ්ජ නැත්ද..? තමුසෙ පිරිමියෙක් නේද.. ගෑනියෙක් වගේ අඩන්නේ නැතුව ඉන්නවා" කෙල්ලෙක් කොල්ලෙක්ට කම්මුල් පාරක් ගැහුවොත් එහෙම හැමොම හිතන්නේ "අර කොල්ල මහ කුප්ප වැඩක් කරල කියලා..." ඒත් කොල්ලෙක් කෙල්ලෙගේ කම්මුලට ගැහුවොත් එහෙම හමොම හිතන්නේ "ගෑනුන්ට ගරු කරන්න දන්නෙ නැති එකෙක් කියලා..." කෙල්ලෙක් කොල්ලෙක් එක්ක මුලින්ම කතා කරන්න අවොත් හැමෝම කියයි "හරි සුහද ශීලි ගෑනු ලමයෙක් කියල...." ඒත් කොල්ලෙක් එහෙම කතා කරන්න අවොත් එහෙම හැමෝම හිතයි "ඔය කොල්ල එන පොට නම් හොද නෑ කියලා..." කෙල්ලෙක් කාගේ හරි ඇගේ හැපුනොත් හැපුනු කෙනා "It's OK" කියල හිනාවකුත් දායි.. ඒත් කොල්ලෙක් එහෙම හැපුනොත් "තමුසෙ පොට්ටද ඕයි...." කියලා හොදට රවලා අහයි කෙල්ලෙක්ගේ අතින් රිය අනතුරක් වුනොත් එහෙම "අනේ මම හරියට ඩ්‍රයිව් කලා... " කියලා ඒක අනිත් අයගේ වැරැද්දක් කරයි... ඒත් කොල්ලෙක් අතින් රිය අනතුරක් වුනොත් එහෙම හැමොම කියයි "මොක
Comments
දිගට ම ලියපන්..
ජයවේවා..!!
එදා මට ඔබ සරා සඳ විය
කවි ඇසින් දුටු සොඳුරු පියකරු
මෙදා මට ඔබ සැබෑ සඳමය
විදු ඇසින් දුටු ලොවය විසකුරු...
සැරසුනු මිහිලිය මත ලද ජීවෙන්
සැනහෙන මිනිසුන් නොමද ව ආලෙන්
මහ දුර සඳු ව ම පතයි නිබන්දෙන්...
දින දින සොමි ගුණ සම ව නොලද්දත්
සුසුම් අහර පැන් දියත පිදූවත්
සඳමයි සිසිලස කියයි සියල් සත්
නොලද නියාවෙන් මෙදියත සුවපත්...
අදටත් මහපොළොව ම බර උසුළත්
මිනිසුන් නිතැතින් සඳට ආවඩත්
නෙරපූවොත් උන් පොළොවෙන් කළෙකත්
සඳ නැත, අඳුරෙම පාවී මිය යත්...