ඉක්මනට වරෙන්... මට උඹ නැතුව පාලුයි....

උඹ එනකන්හැමදාමත් වගේ මම තාමත්

අර හන්දිය ගාව..

එක එකා එහෙ මෙහෙ යනවා...

ඒත් නුඹ තාම නෑ...

තත්පර මිනිත්තු පැය දින සති මාස අවුරුදු....

මම උඹ එනකන් හුගක් කල් ඉදන් බලන් හිටියද..

හුගක් දෙවල් වෙනස් වෙලා... මම,මේ හන්දිය...

මාත් වයසට ගිහින්..

ඒක දැන ගත්තෙත් සමහරු මට කතා කරපු විදියෙන්...

කොච්චර කාලයක් ගිහින්ද කියලා මටවත් මතක නෑ..

තාමත් මම අර හන්දියට වෙලා ඉන්නව...

ඒත් මගෙ ආදරෙ වෙනස් වෙලා නෑ..

අපි දෙන්න වගෙ හුගාක් එවුන් ගියා...

ඒත් උන් අපි වගේ නෙමෙයි...

මම උන් දිහා බලන් හිටියෙ කිසිම හැගීමක් නැති එකෙක් විදියට..

ඒත් නුඹ අවේ නෑ තාමත්..

උඹ එන්නෙ නැත්ද...

ඉන්න තැනකින් කෑගහල කියපන් මට......

තාමත් ඉස්සර වගෙම ආදරෙන් මම ඉන්නව උඹ එනකන්

චුට්ටක් පරක්කු වුනාට කමක් නෑ..

මං බනින්නෙ නෑ..

දැන්වත් වරෙන්... මට පාලුයි..

ඉස්සර වගේ මට හයිය නෑ..ඒත් හිත හයියයි..

දන්නවා දවසක නුඹ එනවා කියලා මගේ මරනෙට කලින්..

මගේ වෙලා මං ලග ඉන්න...

එතකන් මම මේ හන්දිය ගාව ඉන්නවා..

මොකද උඹ දන්නෙ මේ හන්දිය විතරක් හින්දා..

ඉක්මනට වරෙන්...

සමහරවිට උඹට මාව අදුන ගන්න බැරිවෙවි.. ඒත් උඹට මගේ ආදරෙ සුවද දැනෙවි..

අදුන ගනින් එකෙන් මේ ඉන්නෙ මම කියලා

අනේ ඉක්මනට වරෙන්... මට උඹ නැතුව පාලුයි....